آرزو کهوازی* نمایشنامه آرش نوشته بهرام بیضایی با تمام متون و روایت هایی که تا کنون پیرامون اسطوره آرش کمانگیر نوشته و یا سروده شده، متفارت است. تفاوت به معنی واقعی واژه متفاوت!ما در این متن با موقعیت ...
آرزو کهوازی: نمایش «ساطوردار» برگزیده سی و چهارمین جشنواره تئاتر خوزستان، به نویسندگی ابوالقاسم غلامحیدر و با کارگردانی و طراحی هاشم مهری در پلاتو سینما مهروماه در شهرستان شوشتر بروی صحنه رفت. ...
تئاتر خوزستان سید رضا حسینی: نمایش «خاک» از سوی بهبهان در بخش نمایشهای فضای مجازی هجدهمین جشنواره نمایش عروسکی تهران مبارک شرکت کرده بود.
تئاتر خوزستان – سیدمنصور ناصری: تلاقی اصطلاحی است در هنگام نزدیک شدن دو قطار در دو مسیر متفاوت به یک ایستگاه از دو سمت. یکی از قطارها می بایست در ایستگاه قبلی بماند تا قطار روبرو به ایستگاه برسد و سپس حرکت کند که ممکن است ساعتها مسافران را در ایستگاه سرگردان نماید.
تئاتر خوزستان - کورش سروش پور: «خواب»، خویشاوند ِ «خیال» است و «خیال» خمیرمایه یِ «هنر». هنرمندان بسیاری «خواب» و جهان پرّان و پرنیانی اش را بن مایه ی آفرینشگری خود گرفته اند. تنها داداییست ها و سوررئالیست ها نبودند که از منطق «واقعیت» به ساحت «رویا و کابوس» پناه بُردند که ...
تئاتر خوزستان - کورش سروش پور: فضایی بهم ریخته و آشفته، چونان جهان ذهنی و جهان عینی آدم ها، آدم هایی که در بستر نمادین اثر، می توانند بار تداعی موقعیت های خاص انسانی و اجتماعی را به دوش بگیرند، دو مرد و یک زن، در موقعیتی بی زمان و مکان، به کلبه ای گام می گذارند تا ماموریتی را ...
تئاتر خوزستان – سیدمنصور ناصری: نمایش «این سه زن» به مقوله نقش، جایگاه و معضلات زن در جامعه ایران امروز می پردازد.
تئاتر خوزستان – رضا کیانی: عمده آثار حجت اله تجلی در مقام نویسنده و کارگردان تئاتر در برگیرنده دغدغه هایی گره خورده با مضامین هویتی، فرهنگ بومی، تاریخ، قصه ها، تصنیف ها، اصالت ملی و محلی است.
تئاتر خوزستان – رضا کیانی: نمایش «گندم» در برگیرنده نگاه انتقادی به مقوله جنگ است. داستان نمایش از سه تابلو ( اپیزود ) تشکیل شده است هر چند که از حیث ظاهری ارتباطی میان سه تابلو وجود ندارد و خط بسیار ظریفی آنها را به هم متصل می کند. در تابلوی نخست یک مرد و یک زن هر یک به گونه ای در ...
تئاتر خوزستان - کورش سروش پور: نگاهِ «سنتی»، تانی و ثباتی دارد. مرزهایش روشن و بی خلل است اما از آن که می گذریم و به دوره ی «نوگرایی» که می رسیم، جهان و جهان بینی آدمی از ثبات و قطعیت پیشین خود فاصله ها می گیرد، تعبیرهای دیرین به تردید و گاه تغییر می رسند، داستان های کهن، بازیابی ...