اکبر نجفی نویسنده و کارگردان نمایش «مصدق من ازت دلخورم» از ساوه
نخواستیم درگیر کلیشه‌ها شویم
گفتگوی مریم مقدم با اکبر نجفی نویسنده و کارگردان نمایش «مصدق من ازت دلخورم» از ساوه، شرکت کننده در اولین جشنواره ملی تئاتر اهواز.
نمایشنامه‌ی «مصدق من ازت دلخورم» چگونه شکل گرفت؟
می‌خواستم بدون در نظر گرفتن سانسور جشنواره و این‌که آیا با رویکرد و نظرم در ارتباط با متن می‌تواند موافق یا مخالف باشد، نظرم را بگویم و غیرمستقیم راجع به این قضیه حرف بزنیم. به‌خاطر همین اتوبان تندگویان را دست‌مایه‌ای قرار دادیم تا در مورد نفت صحبت بکنیم، با رگه‌هایی از اتفاقات دوران مصدق و تحولات ملی شدن نفت. اگر بخواهم کارم را در یک جمله بگویم، درام من یک داستان عاشقانه است که کارآکترهایش غیرمستقیم با نفت سر و کار دارند. تمام آدم‌ها درگیر جبر جغرافیا بودند، که منبع نفتی این مملکت باعث شد که اینها زندگی خوبی نداشته باشند. برای مثال نامزد پریوش رفته راننده‌ی یکی از پولدارهای نفتی شده و همین موجب تغییر شده است. از طرفی سامان مصدق از عملکرد مصدق ناراحت نیست، از این ناراحت است که آن اتفاق به سرانجامی که می‌بایست نرسید و روزبه‌روز این جغرافیا عرصه را بر ما تنگ‌تر کرد. هرگز نخواستیم درگیر کلیشه‌ها و شعار ها شویم و سعی کردیم که به افرادی بپردازیم که زندگی‌شان دست‌خوش تغییر شده، حتی اگر یک نفت‌فروش باشد.
درباره‌ی طراحی صحنه‌تان بگویید...
ساخت دکور و طراحی آن‌چه که بود، با آن‌چه که این‌جا اجرا کردیم خیلی متفاوت بود. دلیل اصلی کوچک بودن فضای اجرایی و هم‌چنین سختی در حمل و نقل وسایل بود. دلیل قرار دادن سه لته‌ی سفید در انتها، برای دادن عمق و شکست تصاویری است که کاراکترها به آن فکر می‌کنند. این پس و پیش بودن تصاویر، درهم‌ریختگی ذهنی‌شان است و هم‌چنین این‌طور رؤیا بودن تصویر بهتر به مخاطب منتقل می‌شود. و دو لته‌ی مشکی برای فضاهایی که در واقع اتفاق می‌افتند، مثل اتاق پریوش یا مثل کافه، یا نصرت نفت‌فروش استفاده می‌شوند. باقی وسایل هم که از پیت حلبی درست شدند تا به اتمسفر کار نزدیک باشند. خصوصاً صندلی راک پریوش، تا حضور نفت در زندگی افراد نمایش بهتر درک شود.
دلیل استفاده از چترهای بزرگ مشکی چه بود؟
چترها دو کارکرد داشتند، اول کارکرد تکنیکال بود. چون بسیار به فضاسازی نوری کمک می‌کرد تا کاراکترها بتوانند فضای خصوصی خودشان را داشته باشند. دومین کارکرد، تلاش داشتیم یک نماد برای رفتن انتخاب کنیم. رفتنی که حاصل یک شکست عشقی بود و همین در باور عمومی جا افتاده و امیدوارم که درست منتقل شده باشد.
اولین جشنواره ملی تئاتر اهواز به دبیری ناصر چنانی از 1 الی 7 مردادماه 97 در کلانشهر اهواز در حال برگزاری است.
